گل رز کیانوش بلالی پور

خوش آبُ گِلی نگا چقدر خوشکلی

خوش آب و گلی نگاه چقدر تو خوشکلی

چه زریفُ قشنگ مثِ برگ گُلی

چقدر زریف و قشنگ مثل برگ گلی

موا که یک دل سیر به تماشات بنینوم

میخوام که یک دل سیر تماشات کنم

از اون باغ نگاهت یه گل روز بچینوم

از اون باغ نگاهات یه گل رز بچینم

موا که غرق بشوم غرق تو جفت چشم سایاهت

میخوام که غرق شم تو جفت چشم های سیاهت

عجب پیچو خم ایشه همی مودون بازت

عجب پیجو خمی داره همین مو های بازت

بهَ قربون تو که مال مهِ یو باب دلی تو

به قربون تو که مال منی و باب دلمی تو

مهِ محو تووم اَ بس که خوش آبُ گلی تو

من محو تو میشم از بس که تو خوش آبو گلی

باب دلی تو

باب دلم هستی تو

هُندی که آتش بزنی به قلبُم اَ کجا شبیح ت دیگه گیر بیارم

امدی که آتیش بزنی به قلبم از کجا شبیح ت دیگه گیر بیارم

اَدونی دلِ تنگ چه شواوو چه حِسی ن

میدونی دلی که تنگه چه میخواد و چه حسی یه

حالِ یه پرنده اَن که بالو پَر اینین

حالِ پرنده ای داره که بالو پَر نداره

تو بدو تو بُنو بُنو قدم رو چشموم

تو بیا تو بزار قدم رو‌ چشمام

مهِ با تو اَیادم اَریت تموم دردُم

من با تو یادم میره تمام دردام

تو بدو تو بُنو بُنو قدم رو چشموم

تو بیا تو بزار قدم رو‌ چشمام

مثِ دَوا امونی روی تک تکِ دردُم

مثل دارو می‌مونی روی تک تکه دردام